Lastage. Simply wow.

Soms moet je het leven vieren. Ook als het misschien even iets anders verloopt dan je op dat moment ooit had verwacht. Ik doe dat – dat moge duidelijk zijn – bij voorkeur onder het genot van een hapje en een drankje. Iemand die mij niet zou kennen, zou wellicht kunnen denken dat ik deze voorkeur te danken heb aan een Zuiderlijke afkomst, maar niets is minder waar. Ook in Den Haag en omstreken heb je soms te maken met een ietwat Bourgondische inslag. En ook dat zijn meer dan gezellige mensen, al zeg ik het zelf. Dus was het voor mij tijd om – inderdaad, je raadt het al – het leven te vieren. Met een etentje. Bij Lastage. Met als enige conclusie: pffff…… bigtime…

Nu weet ik dat ik nog niet zo lang geleden de sterren van de hemel schreef over restaurant Sinne, en dat het misschien aanvoelt als lichtelijk vreemdgaan om nu alweer de lauwerkrans om het hoofd te hangen van een ander, maar ik ga het toch doen. Soms moet je dat soort ideeën namelijk gewoon van je af laten glijden en je gevoel volgen. Is mij ooit verteld. Dus dat doe ik in dat geval dan ook maar. Met heel veel liefde. Want als het neerkomt op Lastage: I think I just died and went to heaven. Ik kwam, ik zag, en ze hebben me volledig overwonnen. Overrompeld. En laten ervaren dat een michelinster ook best in combinatie kan met een ontzettend vriendelijke bediening, geen pretenties en een heerlijk ongedwongen avond.

Maar dan wel met alleen maar heerlijkheden op je bord. En een heerlijk wijnarrangement. Van het begin tot het eind: van de koolrabi, tot aan de details als huisgemaakte piccalilly bij de steak of de zelf ingemaakteaugurken bij de rilette. All the way down to het kaasdessert (weer eens wat anders dan een ordinair plateautje) met pompoen (hoe kom je d’rop?) en eendenlever (sorry, sorry, sorry… onethisch maar soms te lekker). En met dit soort culinaire cadeautjes in Amsterdam, temidden van het geweld van Chinatown, schurend tegen het wel en wee van De Wallen, waar je overigens ook de avond of nacht van je leven kunt hebben, is het leven gewoon even een feestje. Dat gevierd is. Bigtime.

Bron: Catch52
restaurantlastage.nl